Karnım Tok ,Sırtım Pek

Size hayatımın bir dönemini anlatmak istiyorum ,basit bir geçmiş zaman anlatısıyla hayatımda ki dönüm noktalarından bahsedeceğim.

Uzayda işler her zaman istediğiniz gibi gitmeyebiliyor ,bazen ırkımız için tehlikeli denebilecek hadiseler de olabiliyor .2007 senesi bizim için böyle bir seneydi .

Güneş'deki patlamalar yüzünden ,gezegenimize gelen fotonların oranı çok yükselmişti .Biz Demonoidler en fazla 24 fropercius ( 35 Celcius ) sıcaklığında yaşayabiliyoruz .

Güneş'te cereyan eden bu patlamalar ve kullanılan yüksek güçteki Hyperenergy istasyonları ,(Hyperenergy ırkımız için tam bir kandırmacaydı ,yüksek enerji ihtiyacımızı ,bize zarar vermeden karşılayabileceği bize yutturulan ,kocaman bir yalandı .)gezegenimizi yaşanmaz hale gitirmişti .

62 Dewol 52521 ( 24 Kasım 2008 ) tarihinde ulular konseyi bu şartlarda ırkımızın yokolacağını ve vakit kaybetmeden ,yaşanacak başka gezegenler bulmamızı öngören teklifi kabul etti ...

Demonoidlerin binlerce yıldır aldığı en büyük karardı ,gecegenler arası göç .Her şeyimizi bırakmak zorundaydık .Birkaç konsey üyesinin ,terraformerların sayısını arttırma teklifi rağbet görmemişti ...

Panik içindeydi tüm tanıdıklarım ,herkes biran önce yolculuk etmeyi ve canlarını kurtarmayı planlıyordu .Bu da başka bir sorunu oluşturmuştu ,biz gezegen içindeki ulaşımımızı teleportasyon aracılığıyla sağlıyorduk .

Herkesin evinde teleport işlemi için küçük istasyonlar vardı ama bu bambaşkaydı .Gezegenler arası yolculuk için gemilerimize hybrid capsulleri koymamız gerekiyordu ,bunlar da fazla ihtiyaç olmadığı için çok da bulunabilir şeyler değillerdi ,çünkü teleport yaygınlaştıktan sonra üreticiler daha fazla kar edemeyip hybrid capsul üretimini durdurmuştu.Belki karaborsada çok fahiş fiyatlarla ya da konseyin depolarında bulmak mümkün olabilirdi .Tüm demonoidler panik içinde yolculuk için gereken hybrid capsullerden arıyordu ,karaborsada bunların fiyatı 250.000 pradon'a kadar fırlamıştı. ( pradon'u sizin paranıza nasıl çevirebilirim bilmiyorum ama orta büyüklükte bir filo alabilir bizim gezegenimizde ) .Bu kadar büyük ücretleri ödeyebilecek çok az demonoid vardı ,bu da emek oluyordu ki yeni gezegenlere sadece kalbur üstü zenginler ve konsey üyeleri gidecekti .Ben şanslı olan taraftaydım çünkü babam zamanında konseyde yöneticilik yapmıştı ...

125 Dewol 52521 ( 12 Aralık 2008 ) tarihi geldiğinde ,yolculuk için hazırlıklarımızı tamamlamıştık ,gezegenimizdeki 143 milyar demonoid'den sadece 10 milyon kadarı yolculuk için gereken şartlara sahipti .Bu da ortalama 500.000 büyük nakliye gemisi demekti .Alınan kararları anlamak mümkün değildi ,gemilerden her birini farklı yönlerine gitmesi istenildi ,bunun nedeni yaşanabilir bir alan bulma ihtimalimizi arttırmakmış .

Yolculuğumuz başlamıştı ,belki 60 ışık yılı gitmiştik bilemiyorum sadece kabaca tahmin edebiliyorum çünkü şaşkınlık ,korku ve umut düşünce gücümü yemiş ,bitirmişti adeta .Bıraktığım her şeyi özlüyordum .Ara sıra gemilermize saldıran uzay korsanları ,gemimize ufak tefek hasarlar veriyordu ,mühendisler tamir ediyordu ama yeterli malzeme ve teknik imkan olmadığı için ,bazı elektronik aksamlar tam randımanlı çalışmıyordu ..Yolculuk uzadıkça uzuyordu ,bu da gemidekileri ister istemez korkutuyor ve umutlarını tüketiyordu ,her şeyin bitmesine çok az kalmış gibiydi .Gezegenimizden kaçarken, uzayın karanlığında yokolma korkusu sarmıştı herkesi .

Yolculuğumuza başlayalı Dünya zamanı le 9 ay gibi bir süre geçmişti ve artık yokolacağımızdan emindik ,sadece karanlıkta ilerliyorduk .Ne olduysa işte o zaman oldu herkee umut veren bir ses geminin içinde yankı buldu yardımcı kaptanımız bizim için çok tarihi olan şu sözleri söyledi 'Değerli Demonoid ırkı ; 1 günlük uzaklıkta mavi bir gezegen tespit ettik ve ölçümlerimize göre bu gezegen bizim için yaşanabilir bir yer ' .Daha sözlerini bitirmemişti ki geminin içinde sevinç çığlıkları başladı ...Herkes birbiriyle bu tarihi anı kutluyordu .Bir gün sadece bir gün kalmıştı ,bir gün sonra umutlarımızı tekrar yeşertip Demonoid ırkının varlığını devam ettirebilecektik ...

252 Dewol ( 29 Ağustos 2009 ) bu tarih bizim için yeni bir başlangıcın tarihiydi ,mavi gezegendeydik ,atmosferi bizim gezegenimize çok benziyordu .Ama hesap edemediğimiz bir şeyler vardı 'nem' .Biz demonoidler sadece yüksek nem oranında yaşayabiliyoruz ,bunu çok geç hesap edebilmiştik .Babam ve annem 1 hafta sonra saf enerjiye dönüşüp öldüler .Günlerce ölmemek için vücudumdaki nem oranını korumaya çalıştım ..

En sonunda ne olduğunu bilmediğim bir yaratığın içine girdim .Ki hiç sevmediğim bir durumdu bu ama yaşamak için bunu yapmalıydım ..(daha sonra bu yaratığın 'köpek' olarak isimlendirildiğini öğrenmem geç olmadı tabi ).Birkaç hafta bu köpeğin içinde yaşadım.Artık beni yönlendiren tek şey yaşama içgüdümdü ..Daha sonra köpeğin bedeni içerisinde ,daha kalabalık bir yere geldim .Burda ilkel ulaşım araçları ve iki ayaklı yaratıklar gördüm (bu iki ayaklı yaratıklar düşünebilen canlılardı ama bizim düşünce gücümüzün yanında çok ilkeldiler ,bunlara 'insan' deniyor ,gezegenin hakimleri ).

Köpekle daha çok beslenemezdim çünkü bu onu öldürebilirdi .Biz demonoidler canlıları incitmeyiz ve yaşam haklarına saygı duyarız çünkü .Bir gün köpeğini başını okşayan birinin (bunun nedenini ben de bilmiyorum hala ,anlamsız bir davranış biçimi,sonuçta ilkel bir canlı ) bedenine girmiştim .Kesinlikle köpekten daha rahat olduğunu söyleyebilirim insan bedeninin .İhtiycım olan tüm vitamin ,mineral ve aminoasitin yanında bir de nem oranı bedenim için biçilmiş kaftandı . O günden sonra bir daha asla insan dışında bir canlının içine yerleşmedim .Yüzlerce insanın içinde buldum çöpçü,doktor ,edebiyatçı ve devlet adamları .Buralarda edindiğim tecrübelerle insanların düşüncesini kontrol etme yeteneğine sahip oldum ama bu iyi özelliğin yanında insanlardan ,bizde olmayan hırs ve güç açlığı düşünceleri de geçmişti bana .Tek hedefim Amerikan Başkanı olmaktı ve bu hırs gözümü kör etmişti ,insanlar gibi olmuştum .Bedenden bedene geçerek Amerika yollarına koyulmuştum .

Ve o an ! Birleşmiş Milletler başkanın bedenine girmem benim için zor olmamıştı ,Amerikan Başkan'ı ile aralarında geçen ikili bir görüşme sırasında ben Amerikan Başkan'ının bedenindeydim artık .Çok güçlü bir hale gelmiştim .Annem ve babam saf enerjiye dönüşmeselerdi ,benimle gurur duyarlardı .

Amerikan Başkanı olmanın verdiği en büyük keyif ,Dünya'ya istediğini yaptıktan sonra kimsenin hesap soramamasıydı .Dünya üzerinde bu bedenler içindeki son durağım olan bu bedende ,artık ben bir Demonoid değildim,insan gibi düşünüyordum ama insanlar için düşünmüyordum .Tek amacım Dünya 'da savaşlar ve kaoslar çıkararak insan ırkını yoketmek veya en azından güçsüz bırakmaktı çünkü Demonoid ırkının bu Dünya üzerindeki varlığı bu kaosa bağlıydı .