Karnım Tok ,Sırtım Pek

Ara sıra,bazı bazı.Buraları zamanla doldururum ,şimdi ne desem yalan olur

saçlarını rüzgârla besleyen kadına

-zamanın başucunda sallanan çıngıraktır yalnızlık -

1

Mavisine dua ettiğim gökyüzü teslim ederken karanlığa kendini ,
aklımı hayalin tavaf ederdi .

(sana karanlık olan bana aydınlık olur mu ? )

ne zaman elimi uzatıp bulutlarına dokunmak istesem ,
mimiklerimde kıyamet kopardı (ölürdüm)
ölü sözlerimin üstünde akbabalar cirit atardı .

2

Eteğinde umutlarım oynaşırdı ,gözlerimi kapadığımda
cesaretimin dizlerini kırıp oturdurdum ayışığına

(sahi ne çok severdi düz yolda ayaklarımı kırmayı hayat )

biliyor musun ,ne kadar tuzludur gözyaşım ,
yalnızlığın kalbimi söküp leş kargalarına attığında .

3

Razılığımın ağzına vurup hayal düşürürken toprağa ,
bereket olurdu sesin ölü çocukluğuma
kanadındaki yarayı gizleyen martının aymazlığı düşerdi sokağıma

(senin canını acıtan bana umut olur mu ? )

4

Ve , derimi yırtıp kalbime dayanırken saçların ,
sahibinden kemik bekleyen it gibi hırıltım .

(yüzünü göremezsem ölürüm )

5

Ellerini vurunca soğuk gecemin sırtına
geceme irin gibi akardı kimsesizliğim

(seni gözüne deniz kaçsa ben dayanabilir miydim ? )

tüm şiirlerimin başı dik imgesi
öpsem ismindeki tüm harflri doya doya
gülüşünü de sırtlanıp gelir misin bana ?

0 Dil Yarası:

Yorum Gönder

Hakkımda



Gökyüzünde bir yıldızdım ,son dilek tutulmadan biraz önce.

İzleyiciler

(B)esin Kaynağı