Karnım Tok ,Sırtım Pek

Yalnızlık Tanrı'ya mahsustur ,biliyorum ama yazmalıyım bunları .
Şehirden gidişler vardı bugün ,yüzüne çocukluğum sürülü olan kadın gidiyordu .ben elinden elma şekeri alınmış çocukların köpek fobisini taşıyordum ,korkuyordum sevgilim ,gidiyordun .

Yıldızlıydı gökyüzü ve sisliydi hava ki sen de bilirsin -yıldızlar ,gökyüzünün ergenlik sivilceleridir -.Sivilcelerin üstüne basa basa ,gökyüzünün bir daha suratından asla gitmeyecek izler bıraka bıraka gidiyordun . Tanrı katından melekler kovuluyordu ve Azrail o gün fazla mesai yapıyordu .Yollarda tekerlekler aşk avlıyordu ,ölüm vardı dışarda .Aşkın avlanma mevsimi gelmişti Vera .Karanlık bir ormanın içinden geçerken ağaçlardan uçmak için atlayan melekler vardı bir de ,elleri-yüzleri kanlar içinde .Atlıyorlar ,düşüyorlar ,kanıyorlar ,sonra tekrar ,tekrar ve tekrar .Bir aşk faili meçhul cinayete kurban gittiğinde ,meleklerin kanatları kırılıyordu ,düşüyorlardı ,yağıyorlardı ,ağlıyorlardı .

Televizyonda intihar oranlarının geçen aya göre %10 arttığı gösteriliyordu ,kim korur ki masumları ,melekler düşerken Tanrı'nın 7. katından.
Tabutlara sığmayacak kadar çok ölüm vardı.Aynı anda A'dan B'ye doğru bir otobüs hareket ediyordu ,A içine kapanmış ,T den kendine bir idam sehpası hazırlamanın derdinde.Melekler düşüyordu ,melekler bir bir ölüyorlardı Vera.
Balinalar kıyıya vururyordu ,kelebekler Vera kelebekler onlar düşüyordu ,bir betonun üstüne ,benim üstüme senin de mi üstüne ? Evet ,senin de üstüne .Yıldırımlar paratoneri olmayan bir kalbin üstüne düştü hep ,asla söndürülemeyecek bir organ yangınıydı bu ,içim Vera ,içim çok yanıyordu ...

Azrail'in yapılacaklar listesinde adım büyük harflerle yazılmıştı o gün ve ben tüm sevgimin üzerine kına yaktım ,bu aşkın kurbanı ben olmalıydım .

O gün beni bir tanrı kadar yalnız bıraktın ,Vera .